گروه معماری، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، ایران ، abbasi@yazd.ac.ir
چکیده: (400 مشاهده)
آمار و ارقام دقیقی از میزان مصرف آب در صنعت ساختمان کشور (چه آبی که مستقیماً در این فرایند مصرف میشود و چه آب پنهان) وجود ندارد. اساساً بین سیستمهای معمول ساختوساز با سیستمهای جایگزینی که میتوانند مطرح باشند اولویتسنجی از حیث آب خواهی صورت نگرفته است. نظر به اینکه بحران کمآبی در ایران بسیار جدی است و صنعت ساختمان بهعنوان یکی از آبخوارترین صنایع مطرح است، این مقاله با چشمانداز کاهش مصرف آب ازطریق انتخاب بهینه سیستم سازهای ساختمانهای عرفی که در کشور ساخته میشوند این هدف را دنبال میکند که میزان آب مصرفی سیستمهای فولادی و بتنی مرسوم در نظام ساختوساز کشور را با سیستم سازههای گلین، که در دنیا مجدداً مطرح شده است و البته شیوههای سنتی آن سابقهای طولانی دارد، مقایسه نماید. لذا دو سؤال مطرح است؛ نخست آنکه میزان مصرف آب در مرحله سفتکاری ساختمانهای عرفی در کشور چگونه است؟ پسازاین سؤال و با هدف رسیدن به شیوهای مناسب (با نیاز آبی کمتر)، سؤال اصلی مقاله مطرح شده است که نسبت مصرف آب برای اجرای سفتکاری سازههای معمول (بتنی و فلزی) در مقایسه با سازههای گلین (خاکی) چگونه است؟ روش کار در قالب مطالعات کتابخانهای برای استخراج میزان آب مصرفی در مواردی که آمارهای معتبر وجود دارد و در موارد نبود اطلاعات معتبر به شیوه آزمایشگاهی و کارگاهی برای رسیدن به دادههای قابلاطمینان بوده و در همه این موارد حذف انحراف معیارها و اصل سه سویهسازی لحاظ شده است. نتایج بهدستآمده حکایت از آن دارد که ساختمانهایی با سازه گلین بین 7 تا 15 درصد نمونههای مشابهشان با سازههای فولادی و بتنی آب مصرف میکنند؛ به تعبیری دیگر در احداث هر مترمربع از ساختمان حداقل 2500 لیتر آب صرف جویی میشود.
Abbasi Harofteh M. Earthen architecture, an alternative to construction industry to manage the drought crisis in Iran: Comparison between water usage in a building with three type of loading system: steel, concrete, and earthen. JHRE 2022; 41 (178) :63-76 URL: http://jhre.ir/article-1-2214-fa.html
عباسی هرفته محسن. معماری گلین، گزینه صنعت ساختمان برای مدیریت بحران کمآبی مقایسه تحلیلی مصرف آب در یک بنای نمونه با سه سازه فولادی، بتنی و گلین. مسکن و محیط روستا 1401; 41 (178) :76-63