استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری ، mahtatari@ut.ac.ir
چکیده: (79 مشاهده)
امروزه بومگردی در نواحی طبیعی سراسر جهان به یک فعالیت مهم اقتصادی تبدیل شده و برای گردشگران فرصتی را پدیده آورده است تا بتوانند نمادهای طبیعی و فرهنگی را تجربه کنند و اهمیت حفظ تنوع زیستی و فرهنگهای محلی را دریابند، در عین حال این فعالیت برای حفظ محیط زیست درآمدزا و برای مردم منطقه منفعت اقتصادی در پی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقاط بهینه برای احداث اقامتگاه بومگردی در محدودهی روستای نمارستاق آمل میباشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی میباشد. به منظور رسیدن به هدف تحقیق، با مرور منابع به جمعآوری اطلاعات در زمینه مکانیابی محل بهینه ایجاد اقامتگاه بومگردی توسط روشهای تصمیم گیری چند متغیره مکانی و سیستم اطلاعات جغرافیایی پرداخته شد. معیارهای موثر بر مکان یابی پس از شناسایی، توسط کارشناسان حوزه گردشگری محلیسازی و نهایی شدند و نقشههای مربوطه به صورت رقومی تهیه گردید. معیارهای نهایی مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارتند از: شیب، پوشش گیاهی، فاصله از سکونتگاهها، نزدیکی به راههای ارتباطی، نزدیکی به منابع آبی و اقلیم گردشگری. سپس معیارهای مورد نظر با استفاده از روش AHP و فازی به ترتیب استاندارد و وزین شدند. در نهایت تلفیق لایهها به روش WLC انجام شد و نقشه قابلیت نهایی برای ایجاد اقامتگاه بومگردی بدست آمد. نتایج مربوط به وزندهی معیارها نشان داد منابع آب سطحی، پوشش گیاهی، راههای ارتباطی، شیب، اقلیم گردشگری و سکونتگاه به ترتیب از بیشترین به کمترین وزن را دارا میباشند. نتایج نهایی تعداد 7 پلیگون را با قابلیت بیش از 70 درصد برای احداث اقامتگاه بومگردی در روستای نمارستاق نشان داد. پلیگون شماره 1 بالاترین میزان قابلیت (7110/0) و پلیگون شماره 6 پایینترین میزان قابلیت (6335/0) را دارا میباشد. در مجموع میتوان گفت 82 هکتار از منطقهی مورد مطالعه دارای قابلیت بیش از 70 درصد برای ایجاد اقامتگاه بومگردی میباشد.