دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی ، s-mfaridani@sbu.ac.ir
چکیده: (11318 مشاهده)
چکیده گرم شدن زیست کره و پی آمدهای آن و سهم غیرقابلانکار و قابلملاحظه صنعت ساختمان در تشدید آن این سؤال را در اذهان پدید میآورد که به راستی صنعت ساختمان چه میکند و به کجا می رود و بناهای آینده چگونه خواهند بود. باک مینیسترفولر (Buckminister Fuler) زمانی در پاسخ به این سؤال گفته است که "بهترین راه پیشبینی آینده، طراحی آن است". تصور این است که بناهای مسکونی و به طور کلی فضاهای زیستی آینده در تعامل و همسازی تنگاتنگ و پویا با طبیعت شکل میگیرند و مانند یک موجود طبیعی عمل مینمایند. آنها تمامی نیازهای خود مانند انرژی، آب، هوا و غیره را از طبیعت پیرامون خود یعنی خورشید، باد و باران تأمین خواهند نمود. معماری آینده و دیگر از ماشینهای قرن بیستم الگو نگرفته، بلکه از طبیعت و گلهای زیبای فضای سبز و زنده پیرامون خود الهام خواهند گرفت. هنر مهندسی را در کاملترین صورت خود در طبیعت میتوان یافت. در طبیعت ساختارها لایهای است و باربری شکل ساده کششی – فشاری دارد، با این همه تنوع و گوناگونی فرمها فوقالعاده و بسیار بینظیر است. به علاوه حرکت و پویایی نه فقط در جزء جزء یک ساختار، بلکه در ترکیبات و مجموعه های وسیع و عظیم نیز به شکلی کاملاٌ هماهنگ موجود است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه و درک هنر مهندسی در طبیعت و ساختوساز با الهام از چهار ویژگی از ویژگیهای طبیعت یعنی" حرکت"، "باربری لایهای"، " چرخه زیستمحیطی (بازیافت)"و "هندسه پنهان فرمهای طبیعی"است که طی دو دهه پژوهش و الگوبرداری از طبیعت در کارگاه آموزشی-پژوهشی هنر مهندسی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی اتفاق افتاده است.