سرمایۀ اجتماعی تمام الزاماتی را که برای مدیریت مشارکتی ضرورت دارد در خود جای میدهد، به همین جهت ارزیابی سرمایۀ اجتماعی در فعالیتهای مدیریت مشارکتی اجتماعمحور حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر میزان سرمایۀ اجتماعی شبکه از طریق روش تحلیل شبکه و شاخصهای سطح کلان شبکه در روستاهای پادوک و آرو از توابع شهرستان گچساران استان کهگیلویه و بویر احمد، که تحت پوشش طرح آبادانی و پیشرفت منظومههای روستایی میباشد، سنجش گردیده است. در این پژوهش جهت سنجش سرمایۀ اجتماعی از روش تحلیل شبکۀ اجتماعی، تکمیل پرسشنامۀ تحلیل شبکهای و مصاحبۀ مستقیم با اعضای صندوقهای خرد توسعۀ روستایی و با استفاده شاخصهای سطح کلان شبکه نظیر تراکم، دوسویگی، انتقالیافتگی و میانگین فاصلۀ ژئودزیک استفاده گردید. میزان شاخص تراکم در بین اعضای صندوقهای خرد توسعه، در پیوندهای اعتماد و مشارکت بعد از اجرای پروژه افزایشیافته است. افزایش میزان تراکم در افراد سبب توسعۀ اعتماد، مشارکت و سرمایۀ اجتماعی در سطح افراد میشود. دوسویگی پیوندها نیز در ابعاد اعتماد و مشارکت بعد از اجرای پروژه روند افزایشی داشته است. افزایش این شاخص باعث پایداری شبکۀ اعضای صندوق به میزان مطلوب شده است. میانگین فاصلۀ ژئودزیک در پیوندهای اعتماد و مشارکت در دو روستا بعد از اجرای طرح نزدیک به عدد یک گردید که نشاندهندۀ بالا بودن سرعت گردش منابع و اطلاعات در افراد بوده و اتحاد و یگانگی بالای افراد را بیان میکند. برای ایجاد بسیج جامعۀ محلی، توانمندی اجتماعی و پایداری اقتصادی و اجتماعی جامعۀ موردبررسی و درنهایت استقرار مدیریت مشارکتی، ضرورت دارد که میزان سرمایه اجتماعی افزایش یابد که این عامل نیز فرصتی برای ایجاد ظرفیت در جهت مشارکت ایجاد کرده که تأثیر بسزایی بر روند مدیریت مشارکتی اجتماعمحور در منطقه دارد.