این نوشتار مؤید آن بوده که گل بهعنوان یکی از قدیمیترین ساختمایههای معماری روستایی ایران در اشکال مختلفی همچون چینهها، خشتها، ملاتها و اندودها مورد استفاده قرار گرفته است. علیرغم ویژگیهایی که کاربرد این ساختمایه را در این نوع معماری تقویت میکند، وجود ضعفهایی همچون فرسایشپذیری در برابر رطوبت، کمبودن مقاومت کششی و ... نیازمند ارائه راهکارهایی است که بتوان ضمن اصلاح ویژگیهای مکانیکی این ساختمایه، بر ضعفهای موجود فائق آمد. وجود افزودنیها یا الیافهای طبیعی در ساختار این ساختمایهها که از دیرباز موردتوجه قرار گرفته، در جهت همین نگاه اصلاحی است. بااینحال، پژوهش حاضر بهدنبال استفاده از الیافهای مصنوعی در بهبود ویژگیهای مکانیکی چنین ساختمایههایی بوده و در این راستا درصدد ارزیابی تأثیر الیاف مصنوعی پلیپروپیلن بر مقاومت کششی آنها است. پژوهش پیشِرو مبتنی بر روش آزمایشگاهی بوده و مقاومت کششی ساختمایههای گلی را تحت تأثیر الیافهای پلیپروپیلن در دو طول 6 و 12 میلیمتر با درصدهای وزنی متفاوت مورد سنجش قرار داده تا بتواند بهترین درصد وزنی برای این ترکیب را بیابد. لازمبهذکر است که این آزمایش در مرحله اول با درصدهای 6، 12، 18، 24 و 30 و در مرحله دوم در درصدهای 1، 2، 4 و 6 انجام گرفت. همچنین، از ابعاد 3*10*3 سانتیمتری برای ایجاد نمونهها استفاده شد. الیاف مورداستفاده در این آزمایش بهصورت رشتهای و با ضخامت 18 الی 30 میکرون مورد استفاده قرار گرفت. برای سنجش مقاومت کششی نمونههای ساختهشده از دستگاه تست کشش 2 تنی مدل STM-20 استفاده شد. این نمونهها تحت نیروی ثابت 6/0 میلیمتر بر دقیقه قرار گرفت و مقاومت کششی آنها تا ایجاد گسیختگی اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که با استفاده از 2درصد الیاف پلیپروپیلن در طول 6 میلیمتر میتوان مقاومت کششی این ساختمایه را تا 302درصد نسبت به حالت اولیه افزایش داد؛ بهعلاوهاینکه، هرچه میزان درصد وزنی الیاف افزودنی از 12درصد بیشتر میشود، مقاومت کششی نمونه تقویتشده نسبت به شاهد، کمتر میشود. نتایج همچنین نشان داده که طول لیف 6 میلیمتر تاثیر بیشتری در بهبود مقاومت کششی خشت تقویتشده دارد.