اصول پیشنهادی نوشهرگرایی در برنامهریزی محلههای شهری
|
سارا اصغرزاده یزدی* |
|
|
چکیده: (15618 مشاهده) |
در جهت رفع مشکلات ناشی از فرسودگی و زوال مراکز شهری و گسترش افقی شهرها جنبش نوشهرگرایی به وجود آمد. این جنبش برای ایجاد جوامع پایدار و کارا بازگشت به الگوی محلات سنتی را امری لازم میداند. در تحقیق حاضر سعی میشود به طور اجمالی به معرفی نوشهرگرایی و اصول پیشنهادی آن برای برنامهریزی محلههای شهری از جمله پیاده مداری، اتصال و پیوستگی، ایجاد کاربریهای مختلط و ایجاد گونههای مختلف مسکن در بافت و ... پرداخته شده و سپس فواید و انتقادات وارد برآن و ابزارهای طراحی محله نوشهرگرا و مراحل طراحی آن مطرح شود. در تحقیق حاضر به دنبال این موضوع هستیم چه اصولی از نوشهرگرایی، میتواند برای برنامهریزی و طراحی محلههای شهری به کار رود و چگونه میتوانیم از آنها در برنامه-ریزی و
طرحریزی محلههای شهری استفاده کنیم و چه مراحلی را باید برای طراحی محلهای نوشهرگرا در نظر داشته باشیم. |
|
واژههای کلیدی: نوشهرگرایی، برنامهریزی محله، پیاده مداری، کاربری مختلط، حمل و نقل عمومی، مشارکت |
|
متن کامل [PDF 556 kb]
(34 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1390/7/27 | پذیرش: 1397/11/7 | انتشار: 1397/11/7
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|