|
جایگاه دانش و صناعت بومی در آموزش معماری امروز
|
| حسین مهدوی پور*، عاطفه جعفری |
|
|
|
چکیده: (11820 مشاهده) |
| یکی از پارامترهای مهم هر معماری، تکنیک یا فرایند ساخت آن است. هر معماری متناسب با شخصیت یا هویت خود، دارای یک روش، تکنیک و پروسه خاص است، ولی امروزه با پیشرفت تکنولوژی و یکسان شدن جزئیات و تکنیک‌های ساخت، همچنین استاندارد شدن بسیاری از تجهیزات این تفاوت‌ها از بین رفته و سیمای مناطق مختلف یکسان ساخته می‌شود.
بخش قابل توجهی از این مشکلات به آموزش معماری، تربیت معماران و متخصصان این رشته مربوط است و بی‌تردید قسمتی از این آموزش و تربیت به بخش آموزش تکنولوژی مربوط است زیرا نظام تکنولوژی طوری تعریف و تنظیم شده است که در برابر خصیصه-های فرهنگی و محلی، حساسیت چندانی نداشته باشد. درنتیجه با توجه به تأثیر تکنولوژی بر سیستم‌های فرهنگی و در اینجا معماری، قطعاً درنگ و تعمق بیشتری به خصوص در حوزۀ آموزش معماری مورد نیاز است.
این مقاله جست‌وجویی است برای اتخاذ رویکردی مناسب در خصوص ماهیت تکنولوژی و مسئله آن در محتوای برنامه‌های آموزشی رشته معماری که هم‌اکنون در کشور ما به اجرا گذاشته می‌شود. بدین منظور این مقاله شامل دو بخش: بخش اول آفت‌شناسی و نقد و بررسی سرفصل موجود بر اساس هدف مقاله و بخش دوم در جستجوی ارائه راهکار مناسب جهت حل مسئله در سه حوزه: 1. محتوای سرفصل 2. رویکرد آموزشی و 3. طراحی فضای آموزشی می‌باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: معماری، بوم، صناعت بومی، تکنولوژی بومی، آموزش معماری |
|
|
متن کامل [PDF 611 kb]
(1 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1391/3/27 | پذیرش: 1393/4/17 | انتشار: 1393/4/17
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
