جنگ به طور کلی نه تنها بر جوامع انسانی بلکه بر محیطزیست نیز آثار منفی زیاد دارد. با گذشت بیش از ده سال، جنگ در بعضی مناطق سوریه هنوز تمام نشده است. بخش مسکونی عمدتاً تحت تأثیر تخریب گسترده قرار گرفته است که میبایست در اولویت استراتژیها و برنامههای بازسازی قرارگیرد تا مسکن مورد نیاز افراد آواره تامین گردد. در این پژوهش، سعیشده است استراتژیهای بازسازی مسکن پس از جنگ در سوریه با رویکرد پایدار ارائه گردد. مطالعات انجام شده از ادبیات موضوع و بررسی نمونههای اجرا شده در کشورهای جنگزده جهان نشان میدهد که بازسازی میتواند فرصتی برای دستیابی به توسعه پایدار به شرطی که در چارچوب برنامههای توسـعه بلندمدت در نظر گرفته شده باشد. مقاله حاضر متمرکز بر یافتن دیدگاهها و راهحلهای نوین برای بازسازی پایدارواحدهای مسکونی که بهطور جزیی پس از جنگ تخریب شدهاند، میباشد. برای دستیابی به این هدف، ابتدا مفهوم بازسازی و رویکردهای آن را بیان میکنیم و سپس معماری مسکن بومی دمشق را مورد بررسی قرار داده و به مطالعه تجربیات جهانی کشورهای مختلف در بازسازیهای پس از جنگ میپردازیم. با توجه به شرایط هر کشور و بررسی شرایط سوریه و به ویژه دمشق پس از جنگ، میتوان راهبرد مناسبی برای بازسازی انتخاب شود. به این منظور یک مجموعه مسکونی را که دچار آسیبهای جنگ در سوریه بود انتخاب و بررسی نمودیم. در این زمینه، مطالعات کتابخانهای و پرسشنامهای جهت دستیابی به مهمترین مولفهها در پروژههای بازسازی پایدار مسکن پس از جنگ متناسب با وضعیت بستر تحقیق صورت گرفت.با بهرهگیری از پرسشنامه نظر خبرگان را در مورد تأثیرگذارترین مولفهها در چنین پروژهها به دستآمد. نتایج پرسشنامه نشان میدهد که این مولفهها بر ابعاد زیستمحیطی و بعد از آن ابعاد اجتماعی اهمیت بیشتری داشته باشند اما بر ابعاد اقتصادی اهمیت کمتری دارد. در نهایت مؤلفههای پایداری زیستمحیطی و پایداری اجتماعی به ترتیب اولویت بیان شدهاند.