هدف: با توجه به افزایش تغییرات اقلیمی و تاثیرات گسترده آن بر سکونتگاه‌های انسانی در دهه‌های اخیر، ضرورت توجه جدی‌تر به این موضوع بیش از پیش احساس می‌شود. در این راستا، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر تغییرات اقلیم بر روستاهای 84 گانه محدوده 5 کیلومتری دریاچه ارومیه است. هدف این پژوهش استخراج معیارها و شاخص‌های سنجش اثرات تغییرات محیطی بر سکونتگاه‌های روستایی پیرامون به مفهوم عام و اندازه‌گیری اثرات کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی خشک‌شدن دریاچه ارومیه بر سکونتگاه‌های روستایی پیرامون آن به مفهوم خاص می‌باشد.
روش پژوهش: روش گردآوری داده‌ها در این پژوهش به روش کتابخانه‌ای می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش ترکیبی تحلیل‌عاملی و تحلیل شبکه‌ای (F’ANP) استفاده شده است. به این صورت که ابتدا داده‌ها در تحلیل عاملی استانداردسازی شده و عوامل تاثیرگذار بر روستاهای اطراف دریاچه ارومیه در سال‌های 1385 (شش عامل) و 1395 (چهار عامل) شناسایی شدند. سپس برای وزن‌دهی هریک از عامل‌ها و مشخص کردن درجه اهمیت آن‌ها از روش تحلیل شبکه‌ای (ANP) استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که در نهایت پس از امتیازبندی روستاها مشخص شد که به ترتیب در سال‌های 1385 و 1395، تعداد 13 و 12 روستا در وضعیت نامطلوب، تعداد 37 و 41 روستا در وضعیت نسبتا نامطلوب، تعداد 22 و 23 روستا در وضعیت متوسط، تعداد 10 و 6 روستا در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارند و تعداد 2روستا از جمله روستاهای قولنجی و تیل در وضعیت کاملا مطلوب هستند.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که دریاچه ارومیه تحت تاثیر منفی تغییرات اقلیمی قرار گرفته و تعداد روستاهای با تاثیرپذیری بالا از تغییرات اقلیمی در سال 1395 نسبت به سال 1385 افزایش یافته است.