گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران. ، mahsa.bagheri_1989@yahoo.com
چکیده: (845 مشاهده)
هدف: خشت از کهنترین و در دسترس‌ترین مصالح ساختمانی بوم‌آورد ایران است. بسیاری از نمونه‌های فاخر معماری در این سرزمین از خشت در سازه و کف‌سازی بهره برده‌اند. امروزه با پیشرفت علم و فناوری و متعاقب آن ورود مصالح نوین، استفاده از خشت در معماری باوجود سهولت و ارزانی تهیه محدود گشته است. محدودیت استفاده از خشت در سازه‌ها و روسازی پیاده‌راه‌ها به دلایلی چون مقامت اندک فشاری، کششی، خمشی، لغزشی، ترک خوردن و مقاومت کم در برابر رطوبت بخصوص در شمال کشور بوده است و این در حالی است که ورود تکنولوژی نانو به عرصه مصالح ساختمانی می‌تواند نویدبخش رفع مشکلاتی ازاین‌دست باشد. لذا پژوهشحاضردرپی بهسازی و نوسازی پیاده‌راه‌های بافت فرسوده روستایی در شمال کشور از‌طریق افزودن نانوفیبرسلولزی به بلوک‌های خشتی بوده است. ازآنجایی‌که در پیاده‌راه‌های بافت فرسوده و دارای بار ترافیکی اندک، مقاومت فشاری، لغزشی، و میزان جذب آب پوشش کف از عوامل حیاتی است، این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد خشت تثبیت‌شده با نانوفیبرسلولزی به‌منظور استفاده از آن در روسازی پیاده‌راه‌های دارای بار ترافیکی اندک در روستای امره در شهرستان ساری، به مطالعه عوامل نامبرده خواهد پرداخت. همچنین بلوک‌های تثبیت‌شده را ازلحاظ رنگ بررسی خواهد کرد. روش پژوهش: روش انجام پژوهش مبتنی بر مطالعات میدانی و بررسی‌های محیطی و با روش‌های تجربی-آزمایشگاهی است. یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داده است با افزایش درصد افزودنی نانوفیبرسلولزی تا ده درصد، مقاومت فشاری نمونه‌ها در تمامی سنین 3، 7، و 28 روز افزایش یافته است و با افزایش درصد نانوفیبرسلولزی به 15 درصد، نرخ بهبود کاهشی بوده است. همچنین بیشترین مقاومت فشاری حاصل مربوط به خشت‌های تثبیت‌شده با 10 درصد نانوفیبرسلولزی و 28 روز پس از عمل‌آوری بوده است که نسبت به نمونه شاهد با همین سن 69 درصد افزایش داشته است. نتیجه‌گیری: نتایج همچنین نشان داده است که افزایش مدت‌زمان عمل‌آوری موجب افزایش مقاومت فشاری در تمامی نمونه‌های آزمایشگاهی گشته است. همچنین میانگین عدد اصطکاک سطحی مربوط به مقاومت لغزشی و جذب آب نمونه‌ها با افزایش درصد نانوفیبرسلولزی به 15 درصد، نسبت به نمونه شاهد به ترتیب حدود 11 و 20 درصد کاهش داشته است. همچنین هیچ‌گونه تغییر رنگی در نمونه‌های آزمایشگاهی نسبت به نمونه شاهد مشهود نبوده است.
Seyedian S A, Bagheri S M, Hamidian Divkolai L S. (2025). Improvement and renovation of dilapidated rural sidewalks by adding cellulose Nano-fiber to adobe blocks; case study: the sidewalks of amreh village in Sari city. JHRE. 44(189), 31-42. URL: http://jhre.ir/article-1-2417-fa.html
سیدیان سید علی، باقری مهسا، حمیدیان دیوکلایی لیلا سادات. بهسازی و نوسازی پیاده‌راه‌های بافت فرسوده روستایی با افزودن نانوفیبرسلولز به بلوک‌های خشتی؛ مطالعه موردی: پیاده‌راه‌های روستای امره (شهرستان ساری) مسکن و محیط روستا 1404; 44 (189) :42-31
