امنیت، یکی از مهمترین نیازهای بشر است، چنان‌که در طبقه‌بندی نیازهای مازلو، امنیت در درجه دوم اهمیت و پس از نیازهای فیزیولوژیک قرار گرفته‌است. محققان بر این باورند که عوامل گوناگونی چون عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... در ایجاد امنیت مؤثرند، که در این میان می‌توان به نقش و تاثیرات محیط نیز اشاره نمود. هدف تحقیق حاضر بررسی مراحل تکامل رویکرد پیشگیری از جرم توسط طراحی محیط ، بعنوان مهمترین رویکرد در جلوگیری از وقوع جرم و ایجاد امنیت محیطی با استفاده از طراحی و سپس ارائه راهکارهایی برای کمک به معماران و طراحان شهری در جهت طراحی محیط مسکونی ایمن در برابر جرایم است. این مقاله با بکارگیری روش اسنادی، سیر تحول این رویکرد را، مشتمل بر نسل اولCPTED از 1960تا 1970، با تمرکز بر اصلاحات فیزیکی محیط برای رسیدن به امنیت، نسل دوم از 1997 با نقد نسل اول به جهت توجه مطلق بر اصلاحات فیزیکی و پیشنهاد بکارگیری جنبه‌های روانی و اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اصلی ایجاد امنیت و نسل سوم تکامل از 2000 و پیشنهاد مدل چند جانبه امنیت‌گستری برای پایدار نگهداشتن امنیت در محلات مسکونی، مورد بررسی قرار داده و کاربست این ایده‌ها را با هدف خلق یا افزایش امنیت در محیط، مورد مطالعه تطبیقی قرار داده است. یافته‌های حاصل از این مقایسه تطبیقی و تغییر رویکردهادر میان نسل‌های مختلف نظریه-پردازان، نشان می‌دهد که امنیت محیطی، نه صرفا پدیده‌ای حاصل از مداخلات کالبدی (ایده‌های نسل اول)، که پدیده‌ای نیازمند نگرشی عمیق و جامعه‌شناختی است که در قالب جاری ساختن ایده‌ها و اصول نسل دوم به‌عنوان مکملی بر نظرات نسل اول و در نهایت، اجرای این ایده‌ها توسط خود ساکنین محلات و با نظارت متخصصین امر در قالب گام‌های امنیت-گستری، از دل محلات سالم و پایدار برآمده و در طول زمان، تداوم می‌یابد.
Ghaffari A, Marjan Nematimehr M, Abdi S. (2013). Evolution of Crime Prevention through Environmental Design. JHRE. 32(144), 3-16. URL: http://jhre.ir/article-1-554-fa.html
غفاری علی، نعمتی مهر مرجان، عبدی ثمانه. تکامل رویکرد پیشگیری از جرم مبتنی بر طراحی محیطی در خلق امنیت محیطی(CPTED) در محیط‌های مسکونی مسکن و محیط روستا 1392; 32 (144) :16-3
