منظر بر مفهومی بسیار وسیع دلالت دارد. این مفهوم بر اساس دیدگاههای گوناگون به موضوعات بسیار متنوعی از جمله فضا و محیط و منظره و مکان و زمین و بسیاری مفاهیم دیگر پیوسته است. این مطالعه بحثی است نظری و تلاشی است برای وضوح بخشیدن به مفهوم منظر و ویژگیهای بنیادین و وجوه گوناگون آن. منظر مفهومی فضایی است ولی ویژگیهای فیزیکی فضا فقط یکی از ابعادِ آن است. مفهوم فضا در منظر و در معماری منظر بندرت مورد بررسی جامع قرار گرفته و نیز حیطه های ابهام در مورد تمایز مفهوم منظر از مفاهیمی چون محیط و باغ در بحث های نظری وجود دارد. مفهوم منظر با محیط تفاوت دارد. مفهوم منظر معادل باغ نیست ، بلکه از مفهوم باغ جامع تر است و آنرا نیز در بر میگیرد. فضایی بودن در ذات منظر و معماری منظر رشته ای فضایی است. فضای منظر با مکانها و ویژگیهایشان در هم تنیده است. منظر بیان هویت مکانها در روستاها، شهرها و مکانهای طبیعی است. فضای منظر زمان مند است و از طریق حرکت، تغییر، رشد و تعامل با آن درک میشود. فرایندهای طبیعی در فضای منظر همواره در حال ایجاد تغییر و تحول منظرهستند. این جنبه از زمانی بودن فضای منظر وجه تمایز آن با مصنوعات فضایی چون ساختمان ها و آثار معماری است. منظر تحت تاثیر دوگانه اندیشی های گوناگون چون فرهنگ و طبیعت، علم و هنر، قرار داشته است. مطالعه حاضر تاکید دارد که منظر امروزه به عنوان مفهومی جامع توان آن را دارد که بین این مفاهیم دوگانه میانجیگری نموده و بین آن ها آشتی برقرار کند و در این راه از دیدگاه های زیباشناسی اکولوژیک و طراحی اکولوژیک بعنوان پارادایم هایی که شیوه اندیشیدن و نگاهی متفاوت نسبت به رابطه فرهنگ و طبیعت ارائه می کنند، بهره جوید. منظر محصولی فرهنگی است و بازنمود شیوه اندیشیدن انسان در مورد طبیعت و چگونگی رابطه او با محیط و سکونت و نیز پیوندگاه بین فرهنگ و طبیعت است.