مسکن روستایی تجلی­گاه شیوه­های زیستی، معیشتی و نهایتاً نیروها و عوامل مؤثر محیطی و روندهای اجتماعی- اقتصادی تأثیرگذار در شکل بخشی به آن­ها است و هر گونه تغییر در الگوی سکونت و مساکن جامعه روستایی، دگرگونی و تحول گسترده­­ای را در ابعاد مختلف زندگی خانوار روستایی به‌وجود می­آورد، لذا تغییر در معماری مساکن روستائیان نیازمند برنامه‌ریزی اندیشمندانه و مطالعات علمی مبتنی بر شناخت می‌باشد. با توجه به اهمیت مسکن به‌عنوان یکی از نیازهای اساسی، دولت سیاست‌هایی را برای ساماندهی مساکن روستایی اتخاذ نمود. یکی از این برنامه‌ها ارائه تسهیلات در جهت مقاوم‌سازی و ارتقای کیفی مساکن روستایی است که در طی این روند تحولات کالبدی چشم‌گیری را در مساکن روستایی موجب گردیده است. بر این اساس مقاله حاضر به بررسی تأثیر تسهیلات مسکن در مقاوم‌سازی مساکن روستایی و همچنین الگوهای معماری مورد استفاده در روستاهای دهستان سرجام واقع در بخش احمدآباد شهرستان مشهد پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد تسهیلات مسکن موجب مقاوم‌سازی و برخورداری مساکن روستایی از خدمات بهداشتی شده است، اما با توجه به یکنواختی نقشه­های تیپ ارائه شده از سوی بنیاد مسکن به‌عنوان نهاد مسئول و عدم در نظر گرفتن ویژگی‌های اقتصادی، فرهنگی، فیزیکی و اقلیمی منطقه این تسهیلات موجب اضمحلال معماری بومی روستاها شده و دوگانگی در ساخت و سازهای روستایی را به‌وجود آورده است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی مبتنی بر آزمون­های آماری اسپیرمن و کی­دو بوده و برای جمع­آوری اطلاعات از روش کتابخانه­ای، پیمایشی استفاده شده است. نرم­افزارهای مورد استفاده در این تحقیق EXCEL ، SPSS و Auto cad می‌باشد.