|
بازآفرینی شیوه‌های اجرایی معماری بومی در مواجه با زلزله
|
| محسن سرتیپی پور* |
|
|
|
چکیده: (13996 مشاهده) |
| زلزله پدیده‌ای است که از گذشته در کشور ما وجود داشته است. چهار زلزله از مهیب‌ترین زلزله‌های جهان در قرن بیستم میلادی در ایران اتفاق افتاده و گزارش سال 2003 برنامه عمران ملل متحد تحت عنوان " کاهش ریسک بلایا، چالش توسعه" ، ایران را دومین کشور جهان از لحاظ مرگ میر ناشی از زلزله معرفی نموده است. بررسی وضعیت زمین شناسی نشان می‌دهد ایران منطقه‌ای با فعالیت لرزه خیزی و گسل‌های بسیار است که این امر در طراحی و ساخت بناها باید به‌عنوان عاملی تأثیرگذار در نظر گرفته شود. بررسی میراث معماری به‌جای مانده از گذشته نشان می‌دهد نوعی دانش بومی برای طرح و ساخت مسکن ودیگر بناها وجود داشته که چنانچه در ساخت و سازها لحاظ می‌گردید ایمنی بنا و ساکنان آن تأمین می‌شد. بخشی از تمدن ایرانی و میراث گرانبهای معماری در شهرها و روستاهای کشور که به نسل کنونی رسیده حاصل همین دانش می‌باشد.
در نگاهی جامع، دانش بومی، بخشی از ثروت و سرمایه ملی است که باورها، ارزش‌ها و دانسته‌های هر قوم را در بر می‌گیرد. افراد اجتماع به کمک این دانش و در طی قرون نیازهای خود را جستجو و تأمین می‌نموده‌اند. نظر به اینکه هم اکنون نیز بخش قابل توجهی از ساخت و ساز در کشور تقلیدی از شیوه‌های سنتی است آشنایی با روش های پیشگیری از خطرات ناشی از زلزله که در طول تاریخ آزموده شده می‌تواند آموزنده باشد.
نظر به اینکه ماهیت زلزله و اثر آن بر بناها تغییر نکرده است، شناخت و بازآفرینی دانش بومی مواجه با زلزله می‌تواند زمینه به‌کارگیری مجدد آن‌ها در بناهای متعارف و معمول را فراهم نماید. این مقاله با تأکید بر دانش و مهارت‌های چند هزار ساله بومی در مواجه با زلزله، به‌دنبال شناخت این الگوها و بازآفرینی آن‌ها برای مقاوم سازی و کاهش آسیب پذیری بناها است. |
|
| واژه‌های کلیدی: بازآفرینی، دانش بومی، معماری بومی، زلزله |
|
|
متن کامل [PDF 4924 kb]
(1 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1391/3/27 | پذیرش: 1393/4/17 | انتشار: 1393/4/17
|
|
|
|
|
|
