هدف: این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر وقوع زمین‌لغزش و تحلیل فضایی سکونتگاه‌های روستایی می‌پردازد که در آن مدل (LNRF) با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به‌کار‌گرفته شده است. محدوده موردمطالعه ازنظر تقسیمات سیاسی-اداری در جنوب استان همدان در شهرستان نهاوند و ازنظر زمین‌شناسی در دو زون سنندج-سیرجان و زاگرس رورانده واقع شده است.
روش پژوهش: در ابتدا به بررسی سوابق رخداد زمین‌لغزش‌ها در شهرستان نهاوند بر اساس مطالعات میدانی، بررسی اسناد کتابخانه‌ای پرداخته شد که 42 زمین‌لغزش شناسایی و تحلیل گردید. سپس نقشه‌های عوامل زمین محیطی شامل لیتولوژی، اقلیم، زمین‌ساخت، شیب و جهت شیب دامنه و کاربری اراضی تهیه شد. هر یک از عوامل زمین محیطی با زمین‌لغزش‌های رخ‌داده هم‌پوشانی داده شد و به بررسی و تحلیل زمین‌لغزش‌های رخ‌داده در هر یک از عوامل زمین محیطی پرداخته شد. در این پژوهش برای پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش‌ها از مدل LNRF با استفاده از نرم‌افزار GIS با تلفیق شش عامل زمین محیطی شامل: سنگ‌شناسی، کاربری اراضی، هم‌باران، فاصله از شکست‌های تکتونیکی مهم، شیب دامنه و جهت شیب دامنه‌ها نقشه پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در سه کلاس پهنه خطر کم، متوسط و زیاد تهیه شد. در این خصوص تعداد 42 لغزش شناسایی‌شده با شاخصی تحت عنوان ضریب صوری احتمال خطر وقوع حرکات دامنه‌ای (LNRF) نام‌گذاری گردید. این مقدار برای هر یک از عوامل دخیل در زمین‌لغزش‌ها محاسبه و پهنه‌بندی صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته‌های به‌دست‌آمده از مدل نشان می‌دهد که 24 درصد از محدوده مطالعاتی و 34 سکونتگاه روستایی در پهنه خطر زیاد قرار دارد که عمدتاً محدود به دامنه‌های شمالی کوهستان گرین که دارای شیب بین 15 تا 30 درصد، رسوبات سطحی حساس (عمدتاً رس) به زمین‌لغزش، نزدیکی به چشمه‌ها و آبراهه‌ها و نزدیک به عوارض ساختاری و گسل‌ها هستند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که مناطق با پتانسیل بالا در نقشه پهنه‌بندی خطر با محل وقوع زمین‌لغزش‌های رخ‌داده مطابقت دارد.