|
بهسازی و نوسازی پیادهراههای بافت فرسوده شهری با افزودن نانوفیبرسلولز به بلوکهای خشتی نمونه موردی: پیادهراههای روستای امره
|
علی سیدیان  ، مهسا باقری* ، لیلا سادات حمیدیان دیوکلایی |
| 2. دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، mahsa.bagheri_1989@yahoo.com |
|
|
چکیده: (618 مشاهده) |
خشت از کهنترین و در دسترسترین مصالح ساختمانی بومآورد ایران است. بسیاری از نمونههای فاخر معماری در این سرزمین از خشت در سازه و کفسازی بهره بردهاند. امروزه با پیشرفت علم و فناوری و متعاقب آن ورود مصالح نوین، استفاده از خشت در معماری با وجود سهولت و ارزانی تهیه محدود گشته است. محدودیت استفاده از خشت در سازهها و روسازی پیادهراهها به دلایلی چون مقامت اندک فشاری، کششی، خمشی، لغزشی، ترکخوردن و مقاومت کم در برابر رطوبت بخصوص در شمال کشور بوده است و این در حالی است که ورود تکنولوژی نانو به عرصۀ مصالح ساختمانی میتواند نویدبخش رفع مشکلاتی از این دست باشد. لذا پژوهش حاضر در پی بهسازی و نوسازی پیادهراههای بافت فرسوده روستایی در شمال کشور از طریق افزودن نانوفیبرسلولزی به بلوکهای خشتی بوده است. از آنجایی که در پیادهراههای بافت فرسوده و دارای بار ترافیکی اندک، مقاومت فشاری، لغزشی، و میزان جذب آب پوشش کف از عوامل حیاتی است، این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد خشت تثییتشده با نانوفیبرسلولزی به منظور استفاده از آن در روسازی پیادهراههای دارای بار ترافیکی اندک در روستای امره در شهرستان ساری، به مطالعۀ عوامل نامبرده خواهد پرداخت. همچنین بلوکهای تثبیتشده را از لحاظ رنگ بررسی خواهد کرد. روش انجام پژوهش مبتنی بر مطالعات میدانی و بررسیهای محیطی و با روشهای تجربی-آزمایشگاهی است. نتایج حاصل نشان داده است با افزایش درصد افزودنی نانوفیبرسلولزی تا ده درصد، مقاومت فشاری نمونهها در تمامی سنین 3، 7، و 28 روز افزایش یافته است و با افزایش درصد نانوفیبرسلولزی به 15 درصد، نرخ بهبود کاهشی بوده است. همچنین بیشترین مقاومت فشاری حاصل مربوط به خشتهای تثبیتشده با 10 درصد نانوفیبرسلولزی و 28 روز پس از عملآوری بوده است که نسبت به نمونه شاهد با همین سن 69 درصد افزایش داشته است. نتایج همچنین نشان داده است که افزایش مدت زمان عملآوری موجب افزایش مقاومت فشاری در تمامی نمونههای آزمایشگاهی گشته است. همچنین میانگین عدد اصطکاک سطحی مربوط به مقاومت لغزشی و جذب آب نمونهها با افزایش درصد نانوفیبرسلولزی به 15 درصد، نسبت به نمونه شاهد به ترتیب حدود 11 و 20 درصد کاهش داشته است. همچنین هیچگونه تغییر رنگی در نمونههای آزمایشگاهی نسبت به نمونه شاهد مشهود نبوده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: بافت فرسوده، بلوک خشتی، نانوفیبرسلولزی، پیاده‌راه. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمران و شهرسازی
دریافت: 1401/11/24 | پذیرش: 1403/12/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
