روستاهای ساحلی استان بوشهر بهدلیل موقعیت جغرافیایی مناسب در ارتباط با خلیجفارس و در مواردی وجود اراضی مناسب کشاورزی، قدمتی طولانی دارند و ازاینرو دربردانده میراثی غنی از معماری بومیاند.این معماری در عین سادگی و بیپیرایگی، اصول و ویژگیهایی در خودش نهفته دارد که شامل شیوههای ساختوساز، طراحی همساز با اقلیم، ویژگیهای کالبدی و نحوۀ بهرهبرداری از منابع بومی میشوند. این پژوهش با هدف شناخت معماری بومی در نواحی روستاهای ساحلی استان بوشهر و استخراج الگوهای آن در جهت تدوین دستورالعملی برای طراحی، ویژگیهای بافت روستایی و معماری بومی این نواحی را بررسی کرده است. بهمنظور دستیابی به شناخت الگوهای معماری بومی در روستاهای ساحلی استان بوشهر، مسکن بومی در روستاهای جزیرۀ شیف و سالمآباد و اولی شمالی تحلیل شدند. موارد بررسیشده در بافت و بناهای روستایی در حوزههایی چون تراکم بافت و جهتگیری معابر، ویژگیهای کالبدی معماری، دستگاههای ساختمانی و راهکارهای ایجاد آسایش اقلیمی دستهبندی گردیدند. این موارد از روش توصیفیتحلیلی و بهرهگیری از انواع روشهای پیمایشی در سه روستای ذکرشده برداشت گردیدند. ویژگیهای کالبدیفضایی در نمونههای انتخابشده تحلیل و بارزههای معماری در هریک از روستاها مقایسه شدند. نتایج این پژوهش دربردارندۀ مشخصات اصلی معماری بومی در این نواحیاند که رهنمودهایی برای طراحی ارائه میدهند. لزوم رعایت تناسبات انسانی در بخشهای سکونتی و ورودیها، تعریف فضای باز بینابینی در میان تودههای ساختمانی، توجه به جهتگیری اقلیمی در تودهگذاریها و جزئیات معماری، لزوم بهرهگیری از بازشوهای متعدد و سبکسازی سازه از مشخصات اصلی معماری بومی روستاهای ساحلیاند.
Behbahani E, Dinarvand A, Taban M, Mehrakizadeh M. Rereading the features of vernacular architecture in the housing of coastal villages of Bushehr. JHRE 2022; 40 (176) :3-16 URL: http://jhre.ir/article-1-2148-fa.html
بهبهانی الناز، تابان محسن، مهرکی زاده محمد. بازخوانی بارزههای معماری بومی در مسکن روستاهای ساحلی بوشهر. مسکن و محیط روستا. 1400; 40 (176) :3-16