[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره فصلنامه :: تمام شماره‌ها :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
اشتراک::
تماس با ما::
آخرین شماره پیش از چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
:: دوره 39، شماره 171 - ( 9-1399 ) ::
جلد 39 شماره 171 صفحات 102-87 برگشت به فهرست نسخه ها
گونه‌شناسیِ «ساختار درونی فرم» با رویکرد شکلی آرگان (نمونه موردی: پل‌سکونتگاه‌های تاریخی ایران)
پریا پورمحمدی ، فرشاد مفاخر* ، اصغر ساعدسمیعی ، مهرداد متین
دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران ، mafakher@iran.ir
چکیده:   (2663 مشاهده)
در تعریف ماهیت معماری به شکل مکرر با سه عنصر روبه­رو می­شویم که هیچ‌کدام نمی­توانند از معماری کنار گذاشته شوند؛ گونه، عملکرد و ساخت. این دغدغه­ها می­توانند کمابیش با سه اصلی که ویتروویوس درباره معماری مطرح کرده بود یعنی زیبایی، سودمندی و استواری، ارتباط داده شوند. بنا به تعریف جولیو کارلو آرگان، گونه در سطوح متفاوتی همچون ترکیب‌بندی شکلی، سازه و عناصر تزئینی اعمال می­شود. از نظر آرگان پیوند دادن گونه­شناسی به فن- ساخت آن را به پایه­ای مطمئن در تحقیقات فرمی تبدیل خواهد ساخت. گونه به این شکل به «ساختار درونی یک فرم» یا اصلی که دربردارنده امکان تنوع شکلی بی­نهایت و تغییر و اصلاح در ساختار خود است تبدیل می­شود. سؤالات اصلی پژوهش پیرامون مسئله گونه­شناسی پل‌سکونتگاه­های تاریخی ایران (پل­هایی که فضاهایی برای تأمین سکونت را در خود جای داده­اند) و حفظ و استمرار سنت‌های معماری گذشته در راستای پاسخگویی به نیازهای جدید در این دسته بناها، شکل گرفت. براین‌اساس پژوهش حاضر سعی خواهد کرد با نگاه به سطوح گونه­شناسی موردنظر آرگان، با بررسی و تحلیل فضای خالی به‌عنوان فضای قابل کاربرد در پل­سکونتگاه­های موردمطالعه و نقش سازه­ای آن‌ها در کاهش فشار طاق­ها و افزایش مقاومت پل­ها در مقابل نیروهای وارده، گونه­بندی مناسبی برای 10 پل­سکونتگاه تاریخی موردمطالعه ارائه دهد. روش تحقیق توصیفی‌تحلیلی و گردآوری داده­ها و اطلاعات از طریق منابع کتابخانه­ای و مشاهدات میدانی صورت پذیرفته‌است. یافته­های گونه­شناسانه حاکی از چهار گونه پل‌سکونتگاه است؛ گونۀ اول با بیشترین درصد فراوانی دارای اندام­های فضایی (اتاق­ها) در درون پایه­های پل می­باشد، که براساس تعداد طبقات به دو زیرگونۀ یک و دو طبقه تقسیم می­شود؛ در گونۀ دوم اتاق­ها در روی پایه­ها در فضای بین دو تیزه طاق؛ در گونۀ سوم در دو سوی پل و به‌عنوان تعریف ورودی؛ و در گونۀ چهارم به‌صورت ترکیبی از دو یا سه گونۀ قبلی در ساختار پل استقرار یافته­اند.
 
 
 
واژه‌های کلیدی: گونه­ شناسی، تئوری آرگان، پل­سکونتگاه­ های ایران، تعامل سازه و معماری.
متن کامل [PDF 1222 kb]   (1059 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: معماری
دریافت: 1398/10/20 | پذیرش: 1399/9/26 | انتشار: 1399/9/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pourmohammadi P, Mafakher F, Saed Samiei A, Matin M. Typology of the "Internal Form-Structure" Drawing upon Argan's Formal Approach (Case Study: Historical Bridge-Caravanserai in Iran). JHRE 2020; 39 (171) :87-102
URL: http://jhre.ir/article-1-1963-fa.html

پورمحمدی پریا، مفاخر فرشاد، ساعدسمیعی اصغر، متین مهرداد. گونه‌شناسیِ «ساختار درونی فرم» با رویکرد شکلی آرگان (نمونه موردی: پل‌سکونتگاه‌های تاریخی ایران). مسکن و محیط روستا. 1399; 39 (171) :87-102

URL: http://jhre.ir/article-1-1963-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 39، شماره 171 - ( 9-1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه مسکن و محیط روستا Journal of Housing and Rural Environment
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4645