دانشکدۀ عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران. ، Abdolmajid.Khorshidian@nit.ac.ir
چکیده: (1502 مشاهده)
همهگیری ویروس کووید19 همانند دیگر بحرانها بر زندگی ما تأثیر چشمگیری داشته است و بهتبع آن، محیط مصنوع بهمنظور تطبیق با شرایط و نیازهای جدید دستخوش تغییر شده است. طراحی مسکن نیز باید با واقعیت جدید سازگار شود؛ زیرا کووید 19 اولین و احتمالاً آخرین اپیدمی نخواهد بود. در حال حاضر، ویژگیهای فضایی مسکن از راهبردهای رعایت فاصلۀ اجتماعی، قرنطینه و ایزولهسازی، تهویۀ مطلوب و کنترل عفونت متأثرند که الگوهای جدیدی از زندگی و کار را به ما تحمیل کردهاند. پژوهش حاضر بهدنبال پاسخ به این سؤال است که طراحی مسکن چگونه میتواند در شرایط همهگیری، از سلامتی و رفاه انسان حمایت نماید؟ این مقاله از رویکرد کیفی بهره گرفته است. پس از شناسایی مهمترین راهبردهای کنترل خطر بیماری کووید19، از بررسی متون تخصصی موضوع، اقدامات و پیشنهادهای متخصصین در راستای مدیریت خطر آن سنجش شدهاند. انتخاب نمونهها در این تحقیق بهصورت هدفمند و جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. تحلیل دادهها با روش تحلیل مضمون و با استفاده از تکنیکهای قالب مضامین و کدگذاری دادههای کیفی به انجام رسیده است. از مجموع بررسیها و تحلیل اقدامات و پیشنهادهای متخصصین در راستای هدف تحقیق، راهکارهای مدیریت خطر ویروس کووید19 در زمینۀ معماری مسکن شناسایی شدهاند و در ذیل ده مقوله، در قالب مضامین چهارگانه تحقیق دستهبندی شدهاند. از میان مقولههای مزبور، جداسازی فضایی بهمنظور قرنطینه و ایزولهسازی، تهویۀ طبیعی و نقش فضاهای باز و نیمهباز در کاهش خطر و پاسخ به بیماری، حوزهبندی فضاها برای کنترل عفونت و در نهایت، معیارهای طراحی بهمنظور پاسخ به عملکردها و تعاملات جدید در مسکن واجد بیشترین اهمیت شناخته شدهاند. راهکارهای ارائهشده در این تحقیق بهعنوان راهبردهای طراحی مسکن میتوانند به جلوگیری و کاهش خطر بیمارهای همهگیر کمک نمایند و کیفیت زندگی را در شرایط تحمیلی جدید ارتقا بخشند.