امروزه مهیا بودن آثار کالبدی مناسب و تأمین تسهیلات لازم زندگی متناسب با شرایط زمان از عوامل اصلی کیفیت زندگی در مجتمع‌های زیستی به‌ویژه در نواحی روستایی است. این امر در جهت برنامه‌ریزی‌های روستایی در سطح ملی در کشور ازطریق دولت فراهم می‌شود. لذا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی پیامدهای اجرای طرح هادی روستایی بر بهبود کیفیت زندگی روستائیان در دهستان رشتخوار است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی – تحلیلی است که در آن داده‌های میدانی لازم با ابزار مشاهده، مصاحبه و تکمیل پرسش‌نامه تهیه شد. جامعه آماری در این پژوهش، شامل خانوارهای روستاهای دهستان رشتخوار است که ۳۱۹۲ نفر است. منطقه موردمطالعه دارای ۲۶ روستای دارای سکنه بوده که دراین‌بین ۱۲ روستا که طرح هادی در آن‌ها اجرا‌شده به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تعیین خانوارهای نمونه، نخست با بهره‌گیری از فرمول کوکران تعداد ۳۴۳ خانوار به‌مثابه حجم نمونه محاسبه شد که جهت افزایش اعتبار نتایج به ۳۵۰ نمونه افزایش یافت و سپس نمونه‌های پژوهش با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، استنباطی و مدل آنتروپی شانون و مدل Topsis استفاده شد. بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر اختلاف معناداری بین متغیرهای مختلف کیفیت زندگی وجود دارد و بیشترین سطح از مؤلفه‌های کیفیت زندگی مرتبط با عوامل کالبدی - زیرساختی است. از سویی دیگر، اثر لاندای ویلکز با مقدار (F=۸۴۷/۳۵۹, V= ۰/۰۷۱) و سطح معناداری (sig= ۰/۰۰۰) حاصل شده است. درنتیجه تفاوت زیادی بین ابعاد مختلف کیفیت زندگی در سطح اطمینان ۹۹ درصد وجود دارد. به‌طورکلی می‌توان گفت که آثار طرح هادی در کیفیت زندگی روستاهای موردمطالعه یکسان نبوده و پیامدهای آن توانسته در حد متوسط
باعث کیفیت زندگی خانوارهای روستایی در این منطقه شود. درنهایت با‌توجه‌به نتایج به‌دست‌آمده برای اجرای صحیح طرح‌های هادی روستایی و ارتقای کیفیت زندگی روستائیان منطقه و به‌منظور جلوگیری از اتلاف سرمایه و منابع محلی و ملی و رعایت راهبردها، راهکارهایی ارائه شد.
