میراث طبیعی تاریخی با ارزش مادی و معنوی، بخشی از نواحی فعالی هستند که نقش مهمی ‌در حفظ ساختار طبیعی و هویت فرهنگی جغرافیای جوامع ایفا می­کنند. در مقاله حاضر، با بهره‌گیری از دانش مطالعاتی در حوزه محیط‌های طبیعی و انسان ساخت، مقوله دلبستگی مکانی به‌عنوان عامل مرتبه دوم و رابطه‌اش با رضایت مکانی بازدیدکنندگان سنجیده شده است. این پژوهش برای آزمودن مدلی با استفاده از جمعیت نمونه ۱۵۲ بازدید‌کنندگان روستای تاریخی-طبیعی کندوان از تحلیل عامل تأییدی مرتبه دوم و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده نموده است. همچنین از تحلیل همبستگی‌های دو متغیره و رگرسیون چند متغیره برای نشان دادن روابط متغیرهای تحقیق با همدیگر و اثرات آن‌ها بر یکدیگر بهره گرفته شده است. نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم نشان می‌دهد که ابعاد چهارگانه دلبستگی مکانی نقش معنا‌داری در نشان دادن متغیر دلبستگی مکان ایفا می‌کنند. نتایج آزمون فرضیه‌ها برگرفته از مدل­سازی معادلات ساختاری بیانگر اثرات مثبت و معنادار ابعاد دلبستگی مکانی بر رضایت از مکان بازدیدکنندگان است. شاخص‌های نیکویی برازش نیز بیانگر برازش مناسب
مدل نظری با مشاهدات تجربی می‌باشد. سهم نظری اصلی به گنجاندن چهار بعد دلبستگی مکانی در مدلی واحد مربوط می‌شود. یافته‌ها
با توجه به تناسب نظری و یا کاربردی،‌‌ مطرح شده‌اند. نتایج این پژوهش می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های گردشگری روستایی مورد مداقه
قرار گرفته و راهگشای پژوهش‌های آتی باشد. پیشنهادهایی نیز برای تحقیقات آتی و پر کردن خلاء‌های نیازمند تحقیق در این زمینه ارائه شده است.