:: دوره 29، شماره 130 - ( 6-1389 ) ::
جلد 29 شماره 130 صفحات 63-50 برگشت به فهرست نسخه ها
اصول پیشنهادی نوشهرگرایی در برنامه‌ریزی محله‌های شهری
سارا اصغرزاده یزدی*
چکیده:   (15617 مشاهده)
در جهت رفع مشکلات ناشی از فرسودگی و زوال مراکز شهری و گسترش افقی شهرها جنبش نوشهرگرایی به وجود آمد. این جنبش برای ایجاد جوامع پایدار و کارا بازگشت به الگوی محلات سنتی را امری لازم می‌داند. در تحقیق حاضر سعی می‌شود به طور اجمالی به معرفی نوشهرگرایی و اصول پیشنهادی آن برای برنامه‌ریزی محله‌های شهری از جمله پیاده مداری، اتصال و پیوستگی، ایجاد کاربری‌های مختلط و ایجاد گونه‌های مختلف مسکن در بافت و ... پرداخته شده و سپس فواید و انتقادات وارد برآن و ابزارهای طراحی محله نوشهرگرا و مراحل طراحی آن مطرح شود. در تحقیق حاضر به دنبال این موضوع هستیم چه اصولی از نوشهرگرایی، می‌تواند برای برنامه‌ریزی و طراحی محله‌های شهری به کار رود و چگونه می‌توانیم از آنها در برنامه-ریزی و طرح‌ریزی محله‌های شهری استفاده کنیم و چه مراحلی را باید برای طراحی محله‌ای نوشهرگرا در نظر داشته باشیم.
واژه‌های کلیدی: نوشهرگرایی، برنامه‌ریزی محله، پیاده مداری، کاربری مختلط، حمل و نقل عمومی، مشارکت
متن کامل [PDF 556 kb]   (34 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1390/7/27 | پذیرش: 1397/11/7 | انتشار: 1397/11/7


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 29، شماره 130 - ( 6-1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها