گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ، babayi.milad72@gmail.com
چکیده: (828 مشاهده)
هدف: مسکن، بخش بسیار بزرگی از کاربری‌های شهری را به خود اختصاص داده و نقش مهمی را در محیط شهری ایفا می‌کند. ازاین‌رو باتوجهبه آثار گسترده مسکن بر محیط شهری، بخش مسکن نقش بسیار مهمی در زمینه تحقق اهداف توسعه پایدار و پایداری اجتماعی شهری دارد. هدف این پژوهش بررسی و سنجش میزان پایداری اجتماعی مسکن شهری در سکونتگاههای غیررسمی شهر لوشان در استان گیلان است. روش پژوهش: این پژوهش باتوجهبه هدف ارائه‌شده از نوع پژوهش‌های کاربردی و نیز باتوجهبه ماهیت و روش آن، از نوع توصیفی تحلیلی است. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی شهروندان ساکن در محدوده موردمطالعه (افراد ساکن در سکونتگاههای غیررسمی محله زورآباد) شهر لوشان است؛ لذا حجم نمونه بر اساس جدول استاندارد کرجسی و مورگان، تعداد ۴۴ نفر است که به‌صورت تمام شماری انجام شده است. در ادامه، اطلاعات جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌‌افزار SPSSو آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد همبستگی پایداری اجتماعی با کلیه مؤلفه‌هایش در سطح اطمینان ۹۵ درصد و میزان خطای ۰۵/۰، همگی دارای همبستگی مثبت هستند. در بین ۶ مؤلفه پایداری اجتماعی؛ مؤلفه‌های اقتصادی، زیست‌محیطی و حرکت و دسترسی، رابطه مستقیم و معناداری با پایداری اجتماعی داشته است و می‌توان گفت این سه مؤلفه بر پایداری اجتماعی اثرگذارند. دراین‌بین، میان مؤلفه‌های پایداری اجتماعی، قوی‌ترین رابطه را مؤلفه حرکت و دسترسی با همبستگی ۶۴۶/۰ و ضعیف‌ترین همبستگی را مؤلفه کالبدی با همبستگی ۱۵۴/۰ داشته است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سکونتگاههای غیررسمی شهر لوشان فاقد پایداری اجتماعی است؛ به‌عبارت‌دیگر، سطح پایداری اجتماعی آن در کمترین حالت قرار دارد.
