این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر وقوع زمینلغزش و تحلیل فضایی سکونتگاههای روستایی میپردازد که در آن از مدل (LNRF) با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی بکار گرفته است. محدوده مورد مطالعه از نظر تقسیمات سیاسی –اداری در جنوب استان همدان در شهرستان نهاوند و از نظر زمین شناسی در دو زون سنندج – سیرجان و زاگرس رورانده واقع شده است. در ابتدا به بررسی سوابق رخداد زمین لغزش ها در شهرستان نهاوند بر اساس مطالعات میدانی، بررسی اسناد کتابخانه ای پرداخته شد که 42 زمین لغزش شناسایی وتحلیل گردید. سپس نقشه های عوامل زمین محیطی شامل لیتولوژی، اقلیم، زمینساخت،شیب و جهت شیب دامنه و کاربری اراضی تهیه گردید. هر یک از عوامل زمین محیطی با زمین لغزش های رخداده همپوشانی داده شد و به بررسی و تحلیل زمین لغزش های رخداد در هر یک از عوامل زمین محیطی پرداخته شد. در این پژوهش برای پهنهبندی خطر زمینلغزشها ازمدل LNRF با استفاده از نرم افزار GIS با تلفیق شش عامل زمین محیطی که شامل: سنگشناسی، کاربری اراضی، همباران، فاصله از شکستهای تکتونیکی مهم، شیب دامنه و جهت شیب دامنهها نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش در سه کلاس پهنه خطر کم، متوسط و زیاد تهیه شد. در این خصوص تعداد 42 لغزش شناسایی شده را با شاخصی تحت عنوان ضریب صوری احتمال خطر وقوع حرکات دامنهای (LNRF) نامگذاری گردید. این مقدار برای هر یک از عوامل دخیل در زمین لغزش ها محاسبه و پهنه بندی صورت گرفت. نتایج بدست آمده از مدل نشان می دهد که 24 درصد از محدوده مطالعاتی و34 سکونتگاه روستایی در پهنه خطر زیاد قرار دارد که عمدتا محدود به دامنه های شمالی کوهستان گرین که دارای شیب بین 15 تا 30 درصد، رسوبات سطحی حساس(عمدتا رس) به زمین لغزش،نزدیکی به چشمه ها و آبراهه ها و نزدیک به عوارض ساختاری و گسل ها می باشند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مناطق با پتانسیل بالا در نقشه پهنه بندی خطر با محل وقوع زمین لغزش های رخداده مطابقت دارد.