دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران ، f.ahmadi@umz.ac.ir
چکیده: (1283 مشاهده)
مجموعه تأثیرات نور طبیعی بر انسانرا می‌توان در قالب دو فرایندروانشناسیوزیستشناسیموردبررسی قرار داد. امروزه، مردم بخشعمدهای از ساعات عمر خود را در طول روز در فضاهای سرپوشیده سپری می‌کنند. بنابراین فراهم‌سازی امکان ورود نور مناسب روز به این فضاهای بسته، برای ارتقای کیفیت زیستی وﻧﯿﺰ اﻓﺰایﺶ ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺘﯽ، آﺳﺎیﺶ و کارایی آنهاکاملاً مطلوب به شمار می‌آید. هدفاصلی این پژوهش ارائه راهکارهای طراحی و نحوه درست چیدمان فضایی و مبلمان به‌منظور بهره‌مندی از نور طبیعی در فضای داخلی خانه‌های مسکونی جهت ارتقای کیفی زندگی ساکنین و بهبود شرایط روحی آن‌ها است. روش به‌کارگرفته در مقاله روش توصیفی - تحلیلی در بستر مطالعات پیمایشی است و از روش اسنادی و روش گردآوری داده‌ها به شیوه میدانی (مصاحبه و مشاهده) و همچنین از ابزار سنجش نور لایت متر بهره گرفته شده است. جامعه آماری شامل ساکنین شش خانه مسکونی کوتاه مرتبه در محله شاهکلا بابل است که با یکدیگر رابطه همسایگی دارند. طبق بررسی به‌عمل‌آمده از وضعیت نورگیری خانه‌های موردمطالعه، مشخص شد در فصول بهار و تابستان بیشترین حجم نور طبیعی وارد فضاهای داخلی خانه‌ها می‌شود. همچنین پس از مصاحبه مشخص شد که افراد در فضاهای دارای نور طبیعی کافی که اکثر این فضاها از نور جنوب برخوردارند، آرامش بیشتری را حس کرده و در فضاهای با نور طبیعی نامطلوب احساس بی‌انگیزگی می‌کنند. درنتیجه با لحاظ کردن تمهیداتی نظیر به‌کارگیری بازشوهای کف تا سقف در جبهه جنوب و بازشوهای عریض‌تر در جبهه‌های شرقی و غربی می‌توان تا حد ممکن نور طبیعی بیشتری را در فضاهای داخلی دریافت کرد. در چیدمان فضاهایی نظیر نشیمن و یا پذیرایی بهتر است از نظام U شکل استفاده کرد، چراکه اگر دهانه باز به‌سوی بازشوها قرار گیرد، نور طبیعی برای همگی افرادی که از این فضا استفاده می‌کنند یکسان خواهد بود.
Mousavi Fard S A, Ahmadi F, Heidar Nattaj V. Measuring the effect of architectural plan type and receiving natural light on residents’ sense of comfort in low-rise houses. JHRE 2023; 41 (180) :17-30 URL: http://jhre.ir/article-1-2216-fa.html
موسوی فرد سید امیرمحمد، احمدی فریال، حیدرنتاج وحید. سنجش میزان تأثیرگذاری الگوی پلان معماری و دریافت نور طبیعی بر ارتقای حس آرامش ساکنین؛ مطالعه موردی: محله شاهکلا، شهر بابل. مسکن و محیط روستا. 1401; 41 (180) :17-30
