دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد ، Dormohamadi_m@yahoo.com
چکیده: (3519 مشاهده)
ایران در استفاده از خشت در معماری از کهنترین کشورها محسوب میشود،شیوهای که سالیان درازی است در ساختارها و معماری امروز کشور فراموش شده است. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ بلوکهای خاکی مانند خشت در معماری معاصر جهان ﻭ فراوانی ساختارهای خشتی ارزشمند در ایران، لزوم استحکامبخشی ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺧﺸﺘﯽ درراستای کاربرد آن درمعماری معاصر و همچنین درجهت حفاظت و مرمت آثار تاریخی، مطالعه درباره خشت ضروری است. در طی سالهای اخیر راهکارهای گوناگونی با عنوان تثبیت خاک و خشت ﺑﺮای استحکامبخشی ﺑﻨﺎﻫﺎی ﺧﺸﺘﯽ مطرح شده اﺳﺖ. تثبیت مکانیکی بهعنوان یکی از این راهکارها، با نیاز به بهبود کیفیت مصالح و افزایش دوام ساختمانها به وجود آمده و با فشردهسازی مصالح موجب افزایش تراکم خاک و لذا بهبود رفتار بلوک خاکی در برابر عوامل آسیبرسان مانند رطوبت و فرسایش میشود. پژوهش حاضر در پی دستیابی به رابطه بین تثبیت مکانیکی و رفتار مکانیکی خشت بوده و هدف اصلی خود را بررسی اهمیت تراکم خاک و تأثیر آن بر مقاومت فشاری، کششی و خمشی خشت قرار داده است. این مطالعه در قالب یک پژوهش کمی و به شیوه تجربی انجام شده و روش انجام پژوهش مبتنی بر مطالعات میدانی، بررسیهای محیطی و روشهای تجربی- آزمایشگاهی بوده است. برای این منظور پس از انتخاب 6 معدن خاک واقع در شهرستان اردکان (یزد) و تعیین خواص فیزیکی آنها، نمونههای خشتی در دو گروه شاهد و آزمایشی ساخته شدند و تحت آزمایشهای مقاومت فشاری، کششی و خمشی قرار گرفتند و در نهایت نتایج آنها تجزیه و تحلیل شدهاند. مطالعات آزمایشگاهی انجامشده، رابطه مطلوب بین تثبیت مکانیکی و مقاومت مکانیکی خشت را تأیید کرده و مشخص شد که تراکم خاک در خشت تثبیتشده به روش مکانیکی در مقایسه با خشت بدون اعمال تراکم، بهطور میانگین موجب افزایش 43/79 درصدی در مقاومت فشاری، افزایش 42/42 درصدی در مقاومت کششی و افزایش 75 درصدی در مقاومت خمشی شده است.