:: دوره 38، شماره 167 - ( 9-1398 ) ::
جلد 38 شماره 167 صفحات 160-145 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ویژگی‌های کالبدی- محیطی و سیاست‌های تأمین مسکن موقت در ایران از منظر التیام و انطباق با پیامدهای ضربه روانی سانحه
اسماعیل ضرغامی ، علی شرقی ، سعیده اسدی*
دانشجوی دکترا، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، لویزان، تهران، ایران ، saeedehasadi1363@gmail.com
چکیده:   (3699 مشاهده)
به‌دنبال سوانح، بخش زیادی از جامعه دچار تروما (ضربه روانی) میشوند. در شرایط پساسانحه، احتمال نابودی ساختارهای فردی-اجتماعی بازمانده و پیچیده‌تر شدن مشکلات به‌واسطه رویکرد، سیاست­‌ها و مداخلات مرتبط با تأمین مسکن موقت، زیاد است. تحقیق حاضر بر مبنای تحلیل و رتبه­‌بندی ویژگی­‌های مورد انتظار از مسکن و سرپناه موقت، در چارچوب رویکرد علمی مراقبت آگاهانه از ضربه روانی سانحه و با رویکرد کاهش استرس‌­های محیطی، بهعنوان نقطه شروعی برای بازتوانی روحی- روانی، در ایران انجام شده است. ماهیت پژوهش پس­رویدادی و از روش­های تحقیق تحلیل محتوا، دلفی و تحلیل سلسله‌مراتبی گروهی استفاده شده است. به‌دلیل فقدان غنای نظری از شاخص­های مؤثر بر التیام و تطبیق­پذیری روانی در مسکن موقت در ایران، در کنار مطالعات پیشینه­ای، مصاحبه عمیق با متخصصین و صاحب­نظران این زمینه انجام و کدهای و زیرکدهای مرتبط استخراج شدند. سپس بهمنظور تدوین چارچوب نظری، در دور دوم دلفی از بین شاخص­های استخراج شده، معیارهای مؤثر انتخاب و ساختار سلسلهمراتبی تحقیق شامل پنج معیار (بهبوددهندگی، قابلیت محیطی، کنترل، انسجام و محرکها) و 26 زیرمعیار و دو گزینه رایج مسکن موقت در ایران (تدریجی و پیش‏ساخته) شکل گرفت. در دور سوم، تحلیل سلسله‏مراتبی گروهی با مشارکت متخصصین با سؤالاتی به‏شکل مقایسه زوجی با طیف پنج­تایی انجام شد. براساس یافته­های تحقیق بهترتیب نقش معیارهای بهبوددهندگی، حذف محرکها، قابلیت محیطی، کنترل و انسجام در کاهش استرس­های محیطی مژثر میباشد. مهمترین زیرمعیارهای مؤثر بر التیام و تطبیق­پذیری روانی بازماندگان در مسکن موقت نیز امنیت، ابعاد و ویژگی­های کالبدی، حذف فاکتورهای خطر، قابلیت کنترل حریم در فضاها، انعطاف­پذیری فضا و طرح، ثبات و پایداری مسکن، محرکهای کالبدی- محیطی، فاصله مناسب بین مساکن موقت، قابلیت مداخله در مسکن، کنترل بر فضا و سازماندهی فضایی به شکل پیش‌بینی­پذیر میباشند. براین اساس سیاست تأمین مسکن تدریجی در مرحله اسکان موقت، در چارچوب رویکرد علمی مورد نظر، به‏دلیل ویژگی­های ایمنی کالبدی- احساسی، انتخاب و کنترل، و تقویت همکاری و مشارکت، بر اطمینان مجدد، توانمندسازی، انسجام روانی و در نتیجه کاهش ضربه روانی بازماندگان، مؤثرتر از مسکن پیشساخته ارزیابی شده است.

 
واژه‌های کلیدی: ضربه روانی سانحه، مسکن موقت، استرس­های محیطی، مسکن پیش­ساخته، مسکن تدریجی.
متن کامل [PDF 925 kb]   (1301 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: محیط کالبدی
دریافت: 1397/5/15 | پذیرش: 1398/8/18 | انتشار: 1398/10/8



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 38، شماره 167 - ( 9-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها