استادیار گروه معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران ، q_bayzidi@yahoo.com
چکیده: (4196 مشاهده)
برقراریسطحمناسبیازتعاملاتجمعیدر محیطهایزندگی،بهعنوانیکیازمؤلفههایمؤثربر کیفیت زندگی،متأثرازویژگیهای محیطانسانساختمیباشد.تعامل اجتماعی با یکدیگر و مشاهده فعالیتهای متنوع مردم، با بوجود آوردن زمینههای اجتماعی شدن و اجتماعپذیری به رشد فردی و اجتماعی انسان کمک میکند اما امروزه به‌دلیل ورود مظاهر نوگرایی به بسیاری از سکونتگاههای انسانی و عدم وجود الگویی مدوّن برای نوسازی و بهسازی، شاهد تغییرات کالبدی در فضاهای باز و از بین رفتن بافتهای محلی و به‌تبع آن کاهش تعاملات اجتماعی هستیم. فقدان ارتباطات اجتماعی علاوه بر تأثیرات مخرب فردی، باعث مشکلات اجتماعی نظیر کاهش حس سرزندگی، افزایش جرمخیزی، کاهش اعتماد اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی و ... میشود. بنابراین هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تدوین الگوهای کالبدی نظام استقرار و چگونگی تأثیر آن‌ها بر اجتماعپذیری فضا در ساختارهای معماری هورامانتخت می‌باشد چراکه استفاده از آن‌ها در برنامههای آتی نوسازی و بهسازی میتواند تأثیرات مثبتی بر میزان تعاملات اجتماعی داشته باشد. بر این اساس روش پژوهش حاضرتوصیفی- تحلیلیومبتنیبرمطالعات اسنادیونیزمشاهداتمیدانیاست. بخش نهاییاینمقالهنشانمیدهدکه چگونهنظام استقراردرمحیطانسانساختاثرمعناداریبر ارتقایاجتماعپذیریفضاهایکالبدیدارد و الگوهای این نظام گاه به تنهایی و گاه در ترکیب با یکدیگر میتوانند در کمیت و کیفیت اجتماعپذیری فضاهای عمومی در هورامان اثرگذار باشند.
Hamejani Y, Bayzidi Q, Sahabi J. Investigating the Effect of the Physical Patterns of the Establishment Systems on the Comunity Spaces in Hawraman Architecture. JHRE 2019; 37 (164) :55-68 URL: http://jhre.ir/article-1-1653-fa.html
حمه جانی یوسف، بایزیدی قادر، سحابی جلیل. بررسی تأثیر الگوهای کالبدی نظام استقرار بر اجتماعپذیری فضا در معماری هورامان. مسکن و محیط روستا. 1397; 37 (164) :55-68
