کارشناسارشد بازسازی پس از سانحه، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی ، maryam.vakilbashi@gmail.com
چکیده: (3714 مشاهده)
شهرستان تنکابن بهواسطه بارش برف سنگین (نزدیک به 2 متر) در سال 1392 دچار خسارت سنگین ساختمانها، انسداد معابر و راهها و قطع سیستمهای ارتباطی و مخابراتی گردید. این بحران که در سالهای اخیر بیسابقه بود، با چالشها و مشکلات مختلفی در بازسازی روبرو شد. مقاله حاضر به ارائه راهکارهای معمارانه در مرحله بازسازی، بهمنظور کاهش آسیبپذیری در برابر بارش برف سنگین میپردازد. با اتخاذ روش تحقیق کیفی و انجام مصاحبههای عمیق با مسوولین و بررسی مدارک مرتبط با بازسازی، دادهها گردآوری شد و طی چندین مرحله سفر به منطقه و انجام مشاهدات دقیق و مصاحبههای منظم، خسارات و آسیبهای وارده به بناها و محیط شهری به دقت شناسایی و تحلیل شدند. مقاله نتیجه میگیرد که کاهش خطر ناشی از بارش برف سنگین در حوزه معماری و شهرسازی از دو طریق قابل حصول میباشد. طریق اول: طراحی و اجرای بهینه عناصر و جزییات بناها از جمله نصب حفاظهای برف بر روی بام، طراحی شیب مناسب و مصالح غیرلغزنده جهت پوشش بام، مقاومسازی سازه ساختمان براساس بار برف نامتوازن، استفاده از کابلهای گرمایشی بر روی بام، امکان سنجی تهویه فضای زیرشیروانی، نصب عایق حرارتی میان فضای زیرشیروانی و فضای داخلی، تعیین فاصله مناسب میان ساختمان اصلی و فضای دستدوم(پارکینگ و انباری)، طراحی سایبانهای ورودی با جهتگیری مناسب، عدم جانمایی ورودی ساختمان در زیر لبه بام، تعیین جهت و محل پلهها با توجه به جهت باد غالب، ایجاد باغچه جهت محدود کردن تردد در زیر لبه بام، طراحی دسترسیهای ایمن به مکانهایی با پتانسیل ایجاد بار برف نامتوازن، نصب حفاظهای برف منفرد بر بالای تجهیزات(دودکش، آنتن و لولههای هواکش) روی شیروانی، نصب تجهیزات در نزدیکی خط الراس بام و طریق دوم: طراحی جزییات مناسب مبلمان شهری و دقت در فاصله همجواری ساختمانها در محیط کالبدی، جلوگیری از همپوشانی بامها و ممانعت از پیشآمدگی بام ساختمانها در حریم معابر و کابلها.
فلاحی علیرضا، وکیل باشی مریم. راهکارهای کاهش خطر و آمادگی مقابله با سوانح آتی در بازسازی کالبدی تنکابن پس از برف سنگین سال 1392 مسکن و محیط روستا 1397; 37 (163) :134-121 DOI: 10.22034/37.163.121